Dziecięca krucjata

Krucjata - Philippa Gregory

 

tłumaczenie: Maciejka Mazan

tytuł oryginału: Stormbringers

wydawnictwo: Egmont

data wydania: 5 lutego 2014

liczba stron: 295

ocena:8/10

Z dziecięcą krucjatą spotkałam się po raz pierwszy na początku poprzedniego roku szkolnego w podręczniku od historii. Przez to wiedziałam, jak skończy się wyprawa dzieci. Jednak ten fakt nie zmienił, że książkę czytało się po prostu cudownie. Przeczytałam trochę o tym zdarzeniu i okazuję się, że historycy skłaniają się, że to wydarzenie nie miało miejsca, a jedynie było kolejną legendą, taką samą, jak o smoku wawelskim.

Luca dostał kolejną misję, która może mu sprawić nie lada kłopotu. Podróżuje nadal z dwoma kobietami - Iszrak i Izoldą, póki zmierzają w tą samą stronę. Przed młodym chłopakiem stoi nie lada wyzwanie i tym razem może nie dać rady wytłumaczyć wszystko racjonalnie...

Czytają drugą część serii Zakon Ciemności nie mogłam się nadziwić głupotą ówczesnego ludu. Niby wiedziałam, że ludzie kiedyś nie zdawali sobie sprawy z wielu rzeczy, ale przeczytać o tym to całkiem inna sprawa.
Sądzili np., że burze można wywołać, rozchlapując wodę w jeziorze.
Nie wiedzieli skąd pojawiają się chmury, trzęsienia ziemi i wile innych zjawisk, które dla nas są czymś normalnym.

 ,,Ludzie boją się tego, czego nie rozumieją.''*

Podziwiam autorkę za tą pracę, którą musiała włożyć w szukanie informacji i jestem pewna, że zajęło jej to mnóstwo czasu. Jednak wykonana praca nie poszła na marne. Czytając powieść czuło się, że wszystko jest dopięto na ostatni guzik.
Nawet, jeśli chciałabym znaleźć coś do czego mogłabym się przyczepić to mi się nie da. Powinnam już to wiedzieć po przeczytaniu pierwszej części serii.
Narracja trzecioosobowa sprawia, że możemy poznać uczucia wszystkich bohaterów w danej sytuacji. Mogłam zobaczyć, jak bohaterowie dorastają, zmieniają się na lepsze i coraz bardzie ze sobą się zżywają.
Autorka umieściła wątek miłosny. Jednak był on delikatny, stanowił tylko tło. Były to zaloty, takie jak być powinny w średniowieczu.
Oczywiście jest to literatura młodzieżowa i może się wydać starszym czytelnikom lekko nudna, lecz dla mnie jest po prostu świetna.

Polecam wszystkim tym, którzy są jeszcze w przedziale wiekowym 12-18 i oczywiście dla tych, którzy czują się młodo duchem. Starsi muszą przekonać się na własnej skórze, ponieważ ja nie mogę zagwarantować, że się im spodoba.


*cytat z książki pt. "Krucjata".