Aniele, stróżu mój...

Angelfall - Susan Ee

 

cykl: Opowieść Penryn o końcu świata (tom 1)  

tłumaczenie: Jacek Konieczny

tytuł oryginału: Angelfall

wydawnictwo: Filia

data wydania: 17 kwietnia 2013

liczba stron: 316

ocena: 10/10 










  

,,Czy rozczulanie się nad sobą rzeczywiście poprawia ludziom samopoczucie?
- Nie rozczulam się nad sobą.
- Oczywiście, że nie. Taka dziewczyna jak ty? Podróżująca w towarzystwie takiego półboskiego wojownika jak ja? Nad czym miałabyś się rozczulać?"*


 Jakiś czas temu wszyscy czytali "Angelfall", jednak ja byłam zajęta tyloma innym książkami, że nawet nie przyszło mi na myśl, żeby zainteresować się tym tytułem. Jednak los chciał, żebym znalazła tę powieść w bibliotece. Kiedy ją zobaczyłam, nie zastanawiając się długo, wzięłam książkę z półki. 

Anioły. Nie raz widzimy na obrazkach dzieci modlące się do swojego Anioła Stróża. Kto by przypuszczał, że właśnie te anioły, które miały nas chronić, będę przyczyną zguby rodzaju ludzkiego. 
Najpierw całą Ziemię nawiedziły kataklizmy, a potem one. Anioły, które sprawiły, że ludzie pozostawili kluczyki do swoich mercedesów w stacyjce, a nastolatki porzuciły Iphone'y. W ciągu dwóch miesięcy mieszkańcy Ziemi z naczelnego gatunku stają się podrzędnym, z drapieżnika zmieniają się w zwierzynę. Przez okres sześćdziesięciu dni zmieniają się wszystkie priorytety. Teraz nie liczy się sukienka na studniówkę, tylko przeżycie.

,,- Na tym polegał twój plan? (...)
- Mój plan zakładał, że zostanę rockmanem, zjeżdżę świat otoczony gromadką fanek, a potem potwornie utyję i spędzę resztę życia, grając na komputerze, otoczony wianuszkiem dziewczyn przekonanych, że wciąż wyglądam równie dobrze jak za czasów kariery muzycznej - Wzrusza ramionami, jakby chciał powiedzieć: "Kto by pomyślał, że świat się tak bardzo zmieni?""*

Penryn ma rodzinę. Może nie taką, o której by wszyscy marzyli, ponieważ jej matka jest schizofreniczką, a siostra jeździ na wózku. W normalnym świecie nie byłby to problem. Na chorobę można brać tabletki, a widny i podjazd pomagają niepełnosprawnym. Jednak apteki i sklepy zostały, jako pierwsze splądrowane i są ciągłe przerwy w dostawach prądu. Jednak Penryn się  nie zraża. Do pełni szczęścia brakuję jej tylko zapasu pożywienia i bezpiecznego lokum. By tego dokonać muszą uciec z miasta: w dzień, kiedy grasują gangi lub w nocy, kiedy atakują anioły. Wybierają opcje drugą. Czy okaże się dobra? Czy Penryn spełni swoje marzenie o bezpiecznym domu z pełną spiżarką?

Główna bohaterka była zaradna i silna, ale nie niepokonana. Zwykle w powieściach spotykamy się z postaciami, które są niepokonane lub nic same nie potrafią. W "Angelfall" bohaterka umiała walczyć. Jakże by mogło być inaczej skoro chodziła na sztuki walki od dzieciństwa, jednak zdarzało jej się popełniać błędy, co jest naturalne.  


"Angelfall" wciągnęło mnie od pierwszej strony. Przeczytałam pierwsze zdanie i już jej nie puściłam. Akcja pędziła od pierwszej do ostatniej strony, więc nie można było przerwać czytania i nie zastanawiać się, co zaraz się stanie. 
Watek miłosny nie był dla mnie zaskoczeniem. Chyba każdy się zorientuje dużo przed czasem, kogo obdarzy miłością główna bohaterka. (Przynajmniej nie było "trójkącika".) Jednak ten wątek nie był przytłamszający. Stanowił miłe tło dla prawdziwej akcji.
Ta książka była jedną z niewielu, po której przeczytaniu miałam dziwne uczucie, które występuję tylko po znakomitej lekturze. Czułam, że muszę jak najszybciej zaznajomić się z drugim tomem. Widać- nawet mój mózg kazał mi dać najwyższą notę. 

Polecam ,,Angelfall" wszystkim. Jestem na 100% pewna, że Wam się spodoba. Ja sama już zamawiam w bibliotece drugą część, ponieważ jestem ciekawa dalszych losów Penryn.



* cytat pochodzi z "Angelfall"