Zamień chemię na jedzenie

Zamień chemię na jedzenie- Julita Bator

wydawnictwo: Znak
data wydania: 26 sierpnia 2013
liczba stron: 200
Ocena 10/10







Opis wydawcy:
Książka, która nie zawiera chemii ani polepszaczy smaku!

Co to znaczy zdrowo się odżywiać? Zacznij od unikania chemicznych dodatków. Nie tylko nie są potrzebne, one szkodzą! Jednego czekoladowego batona można przegryźć bez obaw, ale rozmaite barwniki, słodziki, wzmacniacze smaku i aromaty zjedzone także w płatkach śniadaniowych, w domowej(!) zupie czy lodach sumują się. I rujnują twoje zdrowie. Są przyczyną alergii, niestrawności, złego samopoczucia, a być może także zespołu ADHD.
Niewiele przeprowadzono rzetelnych badań dotyczących sztucznych dodatków do żywności. Julita Bator weryfikuje dane od producentów. Ponieważ dzieci autorki wykazują silną alergię na „polepszacze” i konserwanty musiała zmienić styl odżywiania się i życia całej rodziny. Od czterech lat próbuje, nie wydając dużych sum na kupowanie wyłącznie ekologicznych produktów, żyć bez „chemii”. Jej książka może być dla nas przewodnikiem po kuchni, która pachnie tak, jak jedzenie pamiętane z naszego dzieciństwa.


W dwudziestu rozdziałach udziela porad, jak unikać szkodliwej żywności, ale także jakie naczynia stosować w kuchni, jak przemycać wartościowe produkty w potrawach. Podaje 81 przepisów, które przywracają polskiej kuchni dawną, utraconą przed laty świetność. ukryj

Mój opis:

To było moje pierwsze spotkanie z książką dotyczącą zdrowego odżywiania się i teraz mogę z ręką na sercu powiedzieć, że na pewno nie ostanie. Dowiedział się bardzo dużo i ta książka na pewno zmieni mój pukt widzenia pewnych rzeczy.

Gdyby nie moja nauczycielka z polskiego, pewnie ciągle żyłabym w niewiedzy i pewnie nie zastanawiałabym się jakie jedzenie ( a właściwie chemię) mogę znaleźć na półkach w supermarketach. Nigdy nie sięgnęłabym po taki typ książki.

Myślę, że większość, jak nie wszyscy są świadomi tego, że do sklepowych produktów dodawane są pewne środki chemiczne. Ja również nigdy nie analizowałam zbyt dokładnie etykiet- i teraz wiem, że to był duży błąd.

 Barwniki, konserwanty, poprawiacze smaku, cukry jak się okazuje nasi kryminaliści są obecni prawie w każdy produkcie. 

 

W domu to ja zwykle robię małe ale potrzebne zakupy - co kilka dni jestem wysyłana po podstawowe rzeczy jak chleb,mleko, sery itp. Mój wzrok zwykle przyciągały kolorowe etykiety z rysunkami, a mleko musiało być w opakowaniu plastikowym, co zawdzięczam swojej świetnej koordynacji ruchowej (nie ma dnia, żebym czegoś nie zepsuła) i tu proszę- jak się okazało przy takim zachowani stawiałam krzyżyk dla prawidłowego zdrowia rodziny. Ale z tym koniec:).

Mam również to szczęście, że wraz ze mną mieszka osiemdziesięcioletnia babcia, która prowadzi ogród, więc wiem jak to jest jeść prawdziwe pomidory, ogórki, a nie konsumować nieudane kopie, które są barwione, posiadające konserwanty, środki owadobójcze...
Ale żadnych zwierząt rolniczych nie posiadam więc nie wiem, jak to jest pić jeszcze ciepłe mleko, prosto od krowy, jak je się jajka od szczęśliwych kur... A ponieważ mieszkam w centrum miasta nie znam nikogo, kto ma farmę i sprzedaje zdrową, ekologiczną żywność.

A wracając do treści...

Książka jest napisana w sposób bardzo przyjemny, czyta się ją szybko i język nie jest naukowy- co dla mnie jest dużym plusem, tym bardziej, że w takich dziedzinach jestem 100% blondynką (co zresztą się zgadza).
Stwierdzam, że cały czas miałam klapki na oczach i teraz wreszcie się ich pozbyłam.
Lektura jest jednocześnie przerażająca- ja jem samą chemię- i fascynująca- jeszcze żyję??

Poradnik zawiera wiele ciekawostek. Jest podzielony na rozdziały przez co jest bardzo przejrzystszy. W każdym rozdziale, są napisane najważniejsze rzeczy, których powinniśmy unikać i przepisy na lepszy, domowy sposób zastąpienia chemii prawdziwym jedzeniem.

Mi bardzo podobały się przepisy przygotowane przez panią Julitę . Kiedy tylko znajdę w okolicy jakiś
sklep ekologiczny zacznę wraz z mamą wielką rewolucję w naszej kuchni.

Autorka trafiła idealnie we współczesny problem śmieciowego jedzenia (którego jest niestety coraz więcej)
i utwierdziła mnie w przekonaniu, że jednak dobrze robię nie odwiedzając Mcdonaldsów.

Książkę polecam przede wszystkim tym, którzy są zainteresowani , co mają na talerzu.
I są, jak ja zieloni w takich sprawach.

P.S.Co powiecie na mały konkursik z nagrodami??