,,Umarli mogą mówić jedynie ustami tych, którzy nadal żyją"

Wołanie kukułki

-Robert Galbraith

Cykl: Cormoran Strike (tom 1)
tłumaczenie: Anna Gralak
tytuł oryginału:The cuckoo's calling
wydawnictwo:Wydawnictwo Dolnośląskie
data wydania:4 grudnia 2013
liczba stron:452
Moja ocena: 7+/10


 Po książkę sięgnęłam zachęcona pozytywnymi recenzjami oraz faktem, że pod pseudonimem Roberta Galbraith'a skrywa się J. K. Rowling. Czytałam całą serię o  Harrym Poterze, więc nie mogłam doczekać się kolejnego spotkania z twórczością autorki.

  Cormoran Strike po tym, jak stracił nogę na wojnie i odszedł z wojska, zaczął pracować jako detektyw. Interes nie rozwijał się dobrze, a praktycznie wcale. Do pewnego dnia, kiedy bogaty klient John Bristow przekracza próg kancelarii. Zleca Cormoran'owi zbadanie tajemniczych okoliczności śmierci jego przybranej siostry- supermodelki Luly. Według policji było to samobójstwo, ale brat ofiary nie chce w to uwierzyć.
Przed weteranem wojennym i jego asystentką Robin czeka trudne zadanie, a śledztwo przybiera niebezpieczny obrót.

 Nie czytałam dużo książek kryminalnych, ale nie sądzę, żeby ich fabuły bardzo różniły się od tej w ,,W wołaniu kukułki". Jest sprawa do rozwiązania, detektyw i spółka, a podczas śledztwa wyłaniają się kolejne przeszkody i niebezpieczeństwa.
Akcja nie ma nagłych zwrotów i mimo, że toczy się wolno, wciągnęłam się. Trudno było zostawić kolejne rozdziałów na później.
Podczas czytania, zastanawiałam się, kto mógł zabić modelkę i starałam się kilka razy odgadnąć jego osobowość, ale chybiłam. Zakończenie było jedną dużą niespodzianką i mocną stroną książki. Autorka wyłożyła wszystkie kary, a ja zastanawiałam się dlaczego i kiedy, dałam się wykiwać.
Kolejnym plusem był brak mrożących krew żyłach opisów ciał, czy zbrodni.

 Mocną stroną książki,o ile nie najmocniejszą, są postacie. Cormoran to skomplikowany charakter. Właśnie rozstał się z kobietą życia, a przez stan finansowy, musi mieszkać we własnej kancelarii, która podupada. Na początku rzucała się jego szorstkość, ale idzie się przyzwyczaić. Za to na końcu podziwiałam jego inteligencje.

Robin to przeciwieństwo detektywa -właśnie się zaręczyła i zaczyna prace marzeń. Jej pomoc i charakter, pomogły nie tylko w śledztwie, ale również w życiu prywatnym i zawodowym Cormoran'a.
Każda postać epizodyczna, czy drugoplanowa została bardzo dobrze wykreowana. Każda z nich była na swój wyjątkowy sposób inna i wnosiła coś nowego do śledztwa i historii.

 Autorka spisała się bardzo dobrze i myślę, że książka spodoba się szczególnie fanom gatunku.
Ja już poluję na kolejną część.



Wyzwania:
Przeczytam tyle, ile mam wzrostu
52 książki 2014
rekord 2014