Ostatni sekret Einsteina

Teoria ostateczna

-Mark Alpert

tytuł oryginału: Final Theory
tłumaczenie: Maria Jaszczurowska
wydawnictwo: W.A.B.
data wydania: 2008 (data przybliżona)
liczba stron: 448
moja ocena: 6+/10




  ,,Teoria ostateczna" jest moją pierwszą książką przeczytaną w tym roku. I gdyby mi ktoś powiedział, że pierwsze dni stycznia zacznę z fizyką i równianami matematyczni, na pewno bym temu komuś nie uwierzyła.


  David był kiedyś studentem fizyki na prestiżowym uniwersytecie. Jednak porzucił studia na rzecz historii. ( też bym tak zrobiła)
Ale po kilkunastu latach fizyka się o niego upomniała.
Kiedy jego były profesor zostaje śmiertelnie okaleczony, przekazuje Davidowi wskazówki do odkrycia ostatniej teorii Einsteina. Jednocześnie przestrzega go, żeby nie mówił o niej nikomu, ponieważ jest ona zbyt niebezpieczna.
Niestety, zaraz po śmierci profesora mężczyznę aresztuje FBI. Mimo, że szczęśliwym trafem udaje mu się uciec, jego śladem podąża nie tylko siły specjalne, ale również nieobliczalny morderca profesora.


 Pomysł na fabułę bardzo mi się spodobał i uważam, że został dobrze zrealizowany. Pomimo, że nad naszym bohaterem ciążyła śmierć i cały czas uciekał, to przy okazji odkrywał kolejne części teorii.
Wydawać by się mogło, że dzięki temu, nie można oderwać się od książki, ale rzeczywistość była trochę inna. Kiedy zaczynały się jakieś głębsze fizyczne analizy, musiałam kilka razy zastanowić się o co chodzi, żeby po kilku chwilach się poddać. Te naukowe wywody były dla mnie niczym fragmenty fantastyki.
I to było dla mnie największym minusem. Nie lubię fizyki, a ona nie lubi mnie, więc trochę z książką wycierpiałam.

  Narracja jest trzecioosobowa i skupia się na różnych bohaterach. Zaczynając od byłej żony i syna, którzy są ostro przepytywani przez FBI, a kończąc na Simonie, który nie cofnie się przed niczym, żeby wykorzystać teorię dla własnych celów.
Postaci jest bardzo dużo i każda jest we własnym rodzaju, a co najważniejsze są bardzo dobrze wykreowane. Moją największą sympatię zdobyła pani fizyk Monique, do której główny bohater zwrócił się o pomoc.

  Podziwiam autora za to, że tak dobrze przygotował fizyczną i matematyczną stronę książki, a przy okazji starał się, żeby tacy ludzie jak ja, wszystko zrozumieli. Mimo, że w moim przypadku się nie udało, z tego co czytałam, wiele osób ogarnia tę naukową część.
 Wszystkie wzory, czy nowinki ze świata nauki są prawdziwe, a on sam jest absolwentem astrofizyki, więc autentyczność książki jak najbardziej zasługuje na pochwałę.

  Myślę, że książka spodoba się miłośnikom fizyki i nowinek z tej dziedziny. A osóbki zielone w naukach ścisłych cierpliwości i przyjemności w ,,Teorii ostatecznej" nie znajdą. No chyba, że zechcą się czegoś nauczyć.

Wyzwania: 
Okładkowe Love
Przeczytam tyle, ile mam wzrostu
Wyzwanie biblioteczne 2015